Donitas

• 6 okt. 2022 18:55:00

Nabeschouwingen Donitop 1 oktober

Nabeschouwing Donitas Dames 1
Zaterdag was het dan eindelijk D-day! De allereerste Donitas thuisdag van het seizoen en
Dames 1 arriveerde met haar dobbelstenen geslepen. Er moest vandaag niet alleen
gepresteerd worden op het veld, maar ook daarbuiten. Daarom werd er op de tribune, al
kijkende bij ons Heren 1 en Dames 2, nog de laatste hand gelegd aan de outfits van de
avond. Al snel floot ons kaptein ons naar de vergaderzaal om het plan de campagne voor
één laatste keer in onze oren te knopen. Luidkeels werd er afgejeld, MAND! We hadden er
zin in. Dat we deze dag gouden handjes hadden bleek al in de eerste set. Al snel schoot de
puntentelling richting de twintig, omdat wij hoge ogen gooiden. Helaas voor VC Sneek, want
door een aantal matige worpen bleven zij steken onder de tien. Het ging van kwaad tot erger
toen Sneek zelfs de dobbels van tafel gooide en er geen spel meer uit kwam. De eindstand
van de eerste pot was dan ook 25-10. Dit betekende een strafbak voor Sneek! Maar verdorie
opeens begon Sneek beter te dobbelen deze tweede pot. Zo gooiden ze een aantal keer een
1 en een 3 op tafel en dat betekende dat wij slokken toebedeeld kregen. Zo voerde Sneek de
druk op, maar gelukkig hadden we alles op tijd op de rit en wisten wij de MEXimale punten
binnen te slepen. De tussenstand voor de oplettende teller is dus nu 2-0 in ons voordeel.
Naarmate het spel vorderde, werd het steeds wat waziger voor de ogen van Sneek, terwijl
wij de inzet nogmaals verhoogden. Een extra challenge werd gezet door onze tellers; ‘Als
jullie met de exacte stand van 25-15 winnen deze set, verdienen jullie een pitcher’. Een één
en één op de dobbelsteen is samen twee, dus zogezegd zo gedaan. Dit bracht de score
uiteindelijk op een 3-0 voor ons, met als prijs de volle punten die in Groningen blijven en een
gratis pitcher! Die pitcher kwam goed van pas, om na de wedstrijd nog een ‘echt’ potje te
Mexxen. Er werd deze avond nog tot in de late uurtjes door gedobbeld. Met een nieuwe
trainingsweek voor de boeg zullen we onze worpen gaan perfectioneren, om tegen Verakets
hoge ogen te gooien.

Wedstrijdverslag Donitas Dames 2 – Halley dames 1
Eindelijk mochten we weer, de eerste thuisdag! Verzamelen om 11:45 in de vertrouwde Sportsbar,
iedereen was op tijd, ja u leest het goed, zelfs Merel was op tijd. Meestal heeft HJ in de
voorbespreking de meest inspireerde woorden voor dat de wedstrijd gaat beginnen. Echter stal
Femke dit keer de show met een gevoelige quote “Be a Pinneapple: stand tall, wear a crown and be
sweet on the inside”. Elise kon deze gevoelige quote echter nog aanvullen met meer zeer
interessante feitjes over het eten van ananas. Wat er door het hoofd van Femke omging op het
moment van het insturen van deze wijze quote naar het doniteurtje is voor ons ook een raadsel. We
kunnen dan ook niet wachten op meer van deze inspirerende quotes.
De wedstrijd begon om 13:15, ja rare tijd, voor een wedstrijd van dames 2. Dit was ook wel te
merken in ons volleybalspel. We hadden flink wat opstart problemen, waardoor pas aan het eind van
de wedstrijd pas echt spannend werd (25-27). Maar we hebben ons niet zomaar verloren gegeven,
Jorien vloog en dook door het veld en haalde de gekste ballen van de grond. Ilse dook achter ballen
aan om er nog een fatsoenlijke set up uit te geven. Wat echter na een duik van Ilse leidde tot een
vloer wat leek op glad ijs. Waarna Elise een paar seconde later als bambi hierover heen gleed. Hard
gewerkt werd er zeker, maar er is ook nog genoeg ruimte voor verbetering. Hopelijk kunnen we
aankomende zaterdag als we (alweer) thuis spelen tegen Dash dames 1 dit laten zien.
Waar het ons in het veld niet lukte om punten te jatten bij de tegenstanders kregen we gelukkig in de
avond bij het feestje een herkansing. Gehuld in dieven outfits ging dames 2 de gehele avond op
dievenpad. Dus als je iets kwijt bent of “verloren” afgelopen zaterdagavond, zal ik dames 2 even een
bericht sturen. Ik heb namelijk heel veel gebraste spullen voorbij zien komen in de snapchat van
dames 2. De rest van de avond zijn voor velen wazig, maar gelukkig hebben we de foto’s en filmpjes nog!

Dames 3

Lieve lezer,
Zaterdag 1 oktober. Een uitgelezen, prachtige datum voor de eerste thuisdag. De Struikhal was
afgeladen, de tribune vol met enthousiaste geel-blauwe beschonken supporters die stonden te
trappelen voor een zinderende pot volleybal. De muziek schalde uit de speakers, heren 1 op links,
dames 1 op rechts, spanning en sensatie in de lucht. En wij?
Wij werden naar de KD gedirigeerd. De B-league, de Keuken Kampioen Divisie, een soort van net-
niet-goed-genoeg. Maar hé, flexibel als we zijn stonden we keurig om 14:00 klaar voor de wedstrijd
die uiteindelijk pas om 15:30 zou beginnen, want zo gaat dat in de KD. Tegenover ons stond meisjes
A van Lycurgus, amper droog achter de oren. Die zouden wij wel even pakken, dachten we.
Dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan. Meisjes A bleek opgeleid bij RTC en legde bal na bal handig
weg in ons veld. Bovendien besloten we eens goed gebruik te maken van alle extra ruimte achter het
veld in de KD door vaker uit dan in te serveren. Wel kwamen we steeds beter in de wedstrijd en
wisten we bíjna de vierde set te pakken. We hebben zelfs nog geprobeerd om de scheidsrechters om
te kopen met drop en Groningse mosterd, in het kader van de week van de scheidsrechter. Helaas
bedachten we dit pas na de wedstrijd dus het mocht niet meer baten. Met vier sets tegen en de
staart tussen de benen dropen we af naar de Sportsbar voor taart, bier en glitters. Laatstgenoemde
werden tijdens de training twee dagen later nog teruggevonden op het lichaam: een teken van een
goei’n avond. Volgende week staat er gehakt op het programma, dus wij gaan hard aan de bak om
ons voor te bereiden op de eerste winst. Bevo!
P.S. Mist u nog een discobaldiadeem, twee konijnenoren, een gouden glitterpet, een blauwe
glitterpet, een bandana, twee zwembanden (groot), twee zwembandjes (klein), drie duivelsoren, een
drietand, een boevenmasker, een pruik, twee buckethats, een bakgooispel, een drietand en een
Mario-pet? Meldt u zich dan even bij Paulien en Nina. Mvg.

Heren 1

Lieve Donitaters,

1 Oktober jongstleden. Wedstrijd adrenaline stroomt door de aderen. Normaliter goed voor
een gefocuste start van de wedstrijd, of juist een zenuwachtig slap begin. Deze vroege
morgen hebben de zichtbare bloedvaten op onze armen echter een ander doel; makkelijk te
prikken voor een infuus met espresso's en red bull. De afgelopen jaren mochten wij nog
nooit
zo vroeg aantreden in de Struik voor een competitiewedstrijd. De verwachtingen waren laag
gespannen; familie was al opgetrommeld (zelfs uit Friesland), normaliter voor leuke zusjes,
ditmaal uit angst voor lege tribunes.

Terwijl wij stipt 11:47 uur de ACLO binnen sjokken, op zoek naar een bak pleur, valt het ons
al op dat de Sportsbar al goed gevuld is. Terwijl
Ivar de slaap uit z'n ogen staat de wrijven, valt hem zelfs op dat er meerdere personen op de
ACLO al omgekleed zijn in sportkleding. Sterker nog, de hele KD is al afgeladen
met geel-blauwe vrouwen en mannen die fanatiek bezig zijn. Dit schijnt een mooie dag te
worden. Nog mooier als blijkt dat we de warming up mogen uitvoeren naast het geliefde
dames 2, en de tribunes volstromen.

Tegenstander SSS was vorig jaar goed voor de top van de competitie, blijkt al lekker op
elkaar ingespeeld. Wij hebben moeite op de buitenkant en op de blokkering. Alleen Karel
Held weet uit te blinken; hij heeft een ongelofelijk irritante drift om de blokkering te naaien
met een brievenbusbal of een vingertopje mee te pakken, wat ons team in de training al
enkele vingerkootjes heeft gekost. De laatste set wordt met name door hem aan onze zijde
getrokken, de overige sets nemen de heren uit Barneveld mee.
De kop is eraf.

Heren 2

Jeetje de laatste eerste thuisdag voor een paar onder ons, het was me er weer eentje. Een
massale aanwezigheid voor teamtaken zorgde dat wij al vroeg konden beginnen met het
maximale uit de donitas thuisdag halen. Waar we voor ons H1 zagen afgaan tegen SSS,
mochten wij het proberen tegen de eredivisie fossielen en compagnons van Lycurgus H4.
Waar wij heftig stonden in te vlinderen, kwamen onze tegenstanders om 9 minuten voor het
fluitsignaal de zaal binnen wandelen. Wat een kut eind fietsen is het toch vanuit Groningen.
De warming up deden ze duidelijk in de eerste set. Onze pass lag goed, de setjes nog beter
en we kregen meer ballen bij de tegenstander op de grond dan zij bij ons. Straight forward
win, dus de bank kon mooi naar dames 1 kijken. Tweede set waren zij warm en de mannen
dus een beetje afgeleid, thanks dames! De tweede set was ook de schouder van Peter Barla
eindelijk warm en dat hebben we geweten. Geen blok op neer te zetten en geen verdediging
tegen bestand. Snel vergeten. In de derde set speelden uw mannen al een stuk beter en
stonden we na hard werken 22-19 voor. Maar wat is een laatste eerste thuisdag als je niet
het maximale uit je contributie haalt? Vandaar dat we ervoor kozen om de set netjes weg te
geven en onszelf op te zetten voor een 5 setter. Daarvoor moest echter de 4e set wel
worden gewonnen, maar dat bleek geen probleem. Ook Lycurgus wilde na hun warming-up
nog wel 4 setjes spelen, dus gaven Peter een setje rust. De mannen wonnen eenvoudig met
4-0, waar Leon liet zien hoe je dat publiek nou echt warm krijgt en Rick vervolgens liet zien
dat dat eigenlijk niet heel bijzonder was. Een 5e set was dus al winst op zichzelf, maar
helaas konden we hem niet winnen. We gingen gelijk op tot de kantwissel, maar daarna
gunde we Peter een moment of fame voor ons publiek. 2-3 verlies, maargoed daarna alsnog
gewonnen in de Sportsbar. Sybren haalde pitchers alsof het sets waren en we hebben weer
eens goed gebruik gemaakt van een goed gevulde gamecie.
IM HERZZZ!!